naturelijcke hitte / versterckt de crachtĕ / maeckt eĕ bloeyent ende welvarent lichaem / verlenght het levĕ / scherpt het verstant / ende maeckt den mensch bequaem tot alle hanteringhe. Maer nochtans behoort dese vreughde matich te wesen / ende niet te seer uytghestort: want in dier voegen soudese schadelijck wesen. Bysonder behooren hen selven sulcken menschen tot vreugde aen te porren / die hen seer geneghen vinden tot droefheyt / waer toe seer helpen sal lieffelijcke spijse ende dranck sortĕ reuck / vermakelijck diviserĕ ende couten / oock vriendelijcke eň vrolijcke ommegangen met de vrienden ende magen / die de fantasien uyt het hooft konnĕ verdrijvĕ.
Met ghenoeghelijcke vrienden wilt u verblijden,
En wacht u voor druck en quade fantasijen,
En gaet gins en weer met luste spaceren,
En wilt vrolijck met malcander diviseren
Een Liedeken gesongen uyt goeder herten,
Verfrayt de sinnen, en verdrijft de smerten,
Musijck en snaer-spel wordt seer gepresen,
Dat melancolije en droefheydt can ghenesen.
Soo leestmen van Pythagoras den Philosoop / dat hy door’t gheluyt van musicale Instrumentten / hem selven plagh te vermaken als hy vermoeyt was van sware occupatien. Desgelijcks soo leest men inde heylige Schrifture : Dat den Coninck Saul verlicht wiert van sijne quade passie des boosen geests / daer hy mede beseten was: soo wanneer als den Propheet David geestelijcke Liedekens songh / ende Psalmen voor hem op zijn Herp speelde.
Dus soo wilt alle droefheyt van u setten,
Oock sorge en vreese beletten,
Aen u gesontheyt, Dus wiltse verjaghen,
Oock gramschap, nijdigheydt en ander plagen,
Vanden Schat der Armen 